Excerpt -5

Book – Kamaaluddin wa tamam un Nemah

Author –Shaikh As-Saduq(a.r.)

Chapter 2: An account of Hazrat Nuh (a.s) and his descendants

The incident of Hazrat Nuh(as) presents important lessons to us. We see that his followers were severely tested before ultimate salvation. We should therefore remain steadfast and not become deviated being impatient for salvation.

When the prophethood of Hazrat Nuh (a.s.) was declared, his Shias became sure that the time of deliverance was near. However the calamities became severe and mental torture kept on increasing and the infidels made all sorts of allegations against them.

After three hundred years of torture at the hands of infidels, Hazrat Nuh(as) decided to invoke a curse upon them. However on the request of divine angels he agreed to postpone the curse and returned to his people and again continued to invite them towards Allah. But the defiant people continued to torment and torture him.

This went on for another three hundred years. Again Hazrat Nuh(as) decided to curse them. However divine angels again requested him to postpone his curse. Hazrat Nuh (a.s.) agreed and began preaching to his people.

In all nine hundred years of propagation passed in this manner. His sincere followers came to him and complained to him about all they had suffered at the hands of the cruel kings and infidels and requested him to pray so that Allah may relieve them from the persecution. Hazrat Nuh (a.s.) accepted the request and prayed to the Lord.

Jibraeel (a.s.) descended and said that the Almighty has accepted his supplication and commands him to tell his followers to consume date and plant its seeds and to take care of the trees till they bear fruit. ‘When the trees bear fruits we will provide them salvation.’

Hearing this Hazrat Nuh (a.s) praised Allah and gave glad tidings to his followers.
They also became happy and waited till the trees bore fruits. They brought the fruits to H. Nuh (a.s.) and requested him to fulfill his promise. Hazrat Nuh (a.s.) prayed to the Almighty and the Almighty again said, ‘Tell these people to eat these dates too and sow their seeds. And when those trees bear fruits I will bestow them salvation.’

When the people heard this, they became impatient and thought that the promise has not been fulfilled and two-third of them renounced faith. Only a third of them remained firm on the faith of Hazrat Nuh (a.s.).
They ate the dates and again sowed the seeds. When these seeds again bore fruits Hazrat Nuh (as) received the command to build the Ark. The great deluge destroyed the infidels and saved the believers who remained steadfast on the belief of Hazrat Nuh(as).

When death approached Hazrat Nuh(as), he handed over the divine relics to his righteous successors as the earth can never be devoid of a divine proof. However when later generations were again misguided by Satan, these righteous successors had to go in occultation till the time of Prophet Hud(as).

May Allah keep us steadfast on the path of his Hujjat (a.t.f.s) in these testing times.

اقتباس – ۴

آئیے اپنے امام کے متعلق جانیں

*کتاب* – *كمال الدين و تمام النعمة*

*مصنف* – *شیخ الصدوق علیہ الرحمہ*

*دوسرا باب: حضرت نوح علیہ السّلام اور اُن کی ذرّیت کا ایک تذکرہ*

حضرت نوح علیہ السلام کا واقعہ ہمارے لئے اہم عبرت اور سبق پیش کرتا ہے۔ ہم دیکھتے ہیں کہ اُن کے پیروکاروں کا شدید امتحان ہوا پھر اُن کو ابدی نجات حاصل ہوئی۔ لہٰذا ہم کو ثابت قدم رہنا چاہیے اور نجات کے لئے بے صبر ہو کر منحرف نہیں ہونا چاہئے

جب حضرت نوح علیہ السلام کی نبوت کا اعلان ہوا، اُن کے شیعوں کو یقین ہو گیا کہ نجات کا وقت اب نزدیک ہے۔ البتہ مصیبتیں اور شدیدتر ہوتی گئیں اور ذہنی دباؤ اور مشکلات میں اضافہ ہوتا گیا اور کفار ہر طرح کے الزامات لگائے لگے۔

کفار کے ہاتھوں تین سو سال تک اذیت کا سامنا کرنے کے بعد حضرت نوح علیہ السّلام نے اُن کے لئے بددعا کرنے کا فیصلہ کیا۔ البتہ آسمانی فرشتوں کی درخواست پر بددعا کو ٹالنے کے لئے راضی ہو گئے اور اپنے لوگوں کی طرف واپس آ گئے اور دوبارہ اُن کو اللہ کی طرف دعوت دینا جاری رکھا۔ لیکن بدکار افراد نے اُن کو اذیت اور تکلیفیں دینا جاری رکھا۔

اگلے تین سو سالوں تک اور ایسا چلتا رہا، پھر حضرت نوح علیہ السّلام نے اُن کے لئے بددُعا کرنے کا فیصلہ کیا اور پھر آسمانی فرشتوں نے اُن سے بددُعا کو ٹالنے کی درخواست کی۔ حضرت نوح (ع) راضی ہو گئے اور اپنے لوگوں میں تبلیغ شروع کر دی

اسی طرح تبلیغ کے نو سو سال گزر گئے۔ اُن کے مخلص پیروکار اُن کے پاس آئے اور اُن سے ظالم بادشاہوں اور کفار کے ذریعے پہنچنے والی مصیبتوں کا شکوہ کیا اور اُن سے دعا کی گزارش کی تاکہ اللہ انہیں تمام مظالم سے نجات عطا فرمائے۔ حضرت نوح علیہ السّلام نے گذارش قبول کر لی اور پروردگار سے دعا کی۔

جبرائیل علیہ السلام نازل ہوئے اور کہا کہ اللہ نے اُن کی دعا کو قبول کر لیا ہے اور حکم دیا ہے کہ اپنے پیروکاروں سے کہیں کہ کھجور کھائیں اور اُس کے بیج بوئیں اور اُن درختوں کی حفاظت کریں جب تک اُس میں پھل آئیں۔ ‘جب اُن درختوں میں پھل آ جائیں گے، ہم اُن کو نجات عطا کر دیں گے’

یہ سُن کر حضرت نوح علیہ السّلام نے اللہ کی حمد کی اور اپنے پیروکاروں کو بشارت دی۔ وہ بھی خوش ہو گئے اور درختوں میں پھل آنے تک انتظار کیا۔ پھر وہ پھل حضرت نوح (ع) کی خدمت میں لائے اور اُن سے اُن کا وعدہ پورا کرنے کی گذارش کی۔ حضرت نوح (ع) نے اللہ سے دعا کی اور اللہ سبحانہ وتعالیٰ نے پھر کہا: ‘ان لوگوں سے کہئے کہ ان کھجوروں کو بھی کھائیں اور اُن کے بیج بوئیں، اور جب اُن درختوں میں پھل آئیگا، میں اُن کو نجات عطا کروں گا’

جب لوگوں نے یہ سنا، تو وہ بے چین ہو گئے اور سوچنے لگے کہ وعده پورا نہیں ہوا اور دو تہائی لوگ مرتد ہو گئے۔ اُن میں سے صرف ایک تہائی افراد حضرت نوح علیہ السّلام کے ایمان پر ثابت قدم رہے۔ انہوں نے کھجور کھائی اور پھر بیج بوئے۔ جب اُن کے درختوں میں پھر پھل آئے، حضرت نوح (ع) کو اللہ کی طرف سے کشتی تیار کرنے کا حکم ملا۔ پھر ایک زبردست سیلاب آیا جس نے تمام کفّار کو تباہ کر دیا اور مومنین کو بچا لیا جو حضرت نوح (ع) کے عقیدہ پر ثابت قدم رہے تھے

جب حضرت نوح (ع) کی موت کا وقت نزدیک آیا، انہوں نے تبرکات اپنے حقیقی جانشینوں کے حوالے کئے کیوں کہ زمین کبھی الٰہی حجّت سے خالی نہیں ہو سکتی۔ البتہ جب بعد کی نسلوں کو شیطان نے دوبارہ گمراہ کیا، ان حقیقی جانشینوں کو پیغمبر ہود علیہ السّلام کے زمانہ تک غیبت میں جانا پڑا۔

اللہ ہم کو اِن آزمائش کے دور میں اپنی حجت (عجّ) کے راستے پر ثابت قدم رکھے

*इक़्तिबास 4*

आइये अपने इमाम के मुताल्लिक़ जाने

*किताब : कमालुद्दीन व तमामुन ने’मह*

*मुसन्निफ़ : शेख़ सदूक़ (अ.र.)*

*दूसरा बाब: हज़रत नूह (अ.स.) और उनकी ज़ुर्रियत का एक तज़किरा*

हज़रत नूह (अ.स.) का वाक़ेआ हमारे लिए एक अहम इबरत और सबक़ पेश करता है। हम देखते हैं कि उनके पैरोकारों का सख़्त-तरीन इम्तेहान हुआ फिर उनको अबदी नजात हासिल हुयी। लेहाज़ा हमको साबित क़दम रहना चाहिए और नजात के लिए बेसब्र हो कर मुन्हरिफ़ नहीं होना चाहिए

जब हज़रत नूह (अ.स.) की नुबूवत का ऐलान हुआ, उनके शियों को यक़ीन हो गया कि नजात का वक़्त अब नज़दीक है। अलबत्ता मुसीबतें और शदीद तर होती गयीं, ज़हनी दबाव और मुश्किलात में इज़ाफ़ा होता गया और कुफ़्फ़ार तरह तरह के इल्ज़ामात लगाने लगे।

कुफ़्फ़ार के हाथों तीन सौ सालों तक अज़ीयत का सामना करने के बाद हज़रत नूह (अ.स.) ने उनके लिए बद-दुआ करने का फ़ैसला किया। अलबत्ता आसमानी फ़रिश्तों की दरख़्वास्त पर बद-दुआ को टालने के लिए राज़ी हो गए और अपने लोगों की तरफ वापस आ गए और दोबारा उनको अल्लाह की तरफ़ दावत देना जारी रखा। लेकिन बदकार अफ़राद ने उनको अज़ीयत और तकलीफें देना जारी रखा।

अगले तीन सौ सालों तक और ऐसा चलता रहा फिर हज़रत नूह (अ.स.) ने उनके लिए बद-दुआ करने का फ़ैसला किया और फिर आसमानी फ़रिश्तों ने उनसे बद-दुआ को टालने के लिए दरख़्वास्त की। हज़रत नूह (अ.स.) राज़ी हो गए और अपने लोगों में तब्लीग़ शुरू कर दी।

इसी तरह तब्लीग़ के नौ सौ साल गुज़र गए। उनके मुख़लिस पैरोकार उनके पास आये और उनसे ज़ालिम बादशाहों और कुफ़्फ़ार के ज़रिये पहुँचने वाली मुसीबतों का शिकवा किया और उनसे दुआ की गुज़ारिश की ताकि अल्लाह उन्हें तमाम मज़ालिम से नजात अता फ़रमाये। हज़रत नूह (अ.स.) ने गुज़ारिश क़ुबूल कर ली और परवरदिगार से दुआ की।

जिब्राइल (अ.स.) नाज़िल हुए और कहा कि अल्लाह ने उनकी दुआ को क़ुबूल कर लिया है और हुक्म दिया है कि अपने पैरोकारों से कहें कि खजूर खायें और उसके बीज बोयें और उन दरख्तों की हिफ़ाज़त करें जब तक उस में फल आयें। जब उन दरख्तों में फल आ जायेंगे, हम उनको नजात अता कर देंगे

यह सुन कर हज़रत नूह (अ.स.) ने अल्लाह की हम्द की और अपने पैरोकारों को बशारत दी। वह भी ख़ुश हो गये और दरख्तों में फल आने का इन्तेज़ार करने लगे। फिर आख़िर वह फल हज़रत नूह (अ.स.) की ख़िदमत में लाये और और उनसे उनका वादा पूरा करने की गुज़ारिश की। हज़रत नूह (अ.स.) ने अल्लाह से दुआ की और अल्लाह सुब्हानहु व तआला ने फिर कहा: “उन लोगों से कहिये कि इन फलों को भी खायें और उनके बीज बोयें, और जब इन दरख्तों में फल आयेंगे, हम उनको नजात अता कर देंगे”

जब लोगों ने यह सुना तो वह बेचैन हो गए और सोचने लगे कि वादा पूरा नहीं हुआ और दो तिहाई लोग ईमान से मुरतद हो गए। उन में सिर्फ़ एक तिहाई अफ़राद हज़रत नूह (अ.स.) के ईमान पर साबित क़दम रहे। उन्होंने खजूर खाई और फिर बीज बोये। जब उन के दरख्तों में फल आये, हज़रत नूह (अ.स.) को अल्लाह की तरफ़ से कश्ती तैयार करने का हुक्म मिला। फिर एक ज़बरदस्त सैलाब आया जिसने तमाम कुफ़्फ़ार को तबाह कर दिया और मोमेनीन को बचा लिया जो हज़रत नूह (अ.स.) के अक़ीदे पर साबित क़दम रहे थे

जब हज़रत नूह (अ.स.) की मौत का वक़्त नज़दीक आया, उन्होंने तबर्रुकात अपनी हक़ीक़ी जानशीनों के हवाले किये क्योंकि यह ज़मीन कभी भी इलाही हुज्जत से ख़ाली नहीं रह सकती। अलबत्ता जब बाद की नस्लों को शैतान ने दोबारा गुमराह किया, उन हक़ीक़ी जानशीनों को पैग़म्बर हूद (अ.स.) के ज़माने तक ग़ैबत में जाना पड़ा।

*अल्लाह सुब्हानहु व तआला हमको आज़माइश के इस दौर में अपनी हुज्जत (अ.त.फ़.श.) के रास्ते पर साबित क़दम रखे*

સારાંશ : ૪

આઓ આપણે આપણા ઇમામને જાણીએ.

પુસ્તક :  કમાલુદ્દીન વ તમામ ઉન નેઅમહ

લેખક : શેખ અસ–સદુક (અ.ર.)

પ્રકરણ ૨ : હઝરત નુહ (અ.સ.) અને તેઓના વંશજોનો એહવાલ.

હઝરત નુહ (અ.સ.) ની ઘટના આપણને મહત્વપૂર્ણ બોધ આપે  છે. આપણે જોઈએ છીએ કે અંતિમ નજાત મળે તે પહેલાં તેઓના અનુયાયીઓનું  સખત પરીક્ષણ કરવામાં આવ્યું હતું. તેથી આપણે અડગ રહેવું જોઈએ અને નજાત માટે અધીરા બન્યા વિના વિચલિત ન થવું જોઈએ.

જ્યારે હઝરત નુહ (અ.સ.) ની નબુવ્વત જાહેર કરવામાં આવી ત્યારે તેમના શિઆઓ સુનિશ્ચિત થઈ ગયા કે નજાતનો સમય નજીક છે. જો કે આફતો ગંભીર બની હતી અને માનસિક ત્રાસ વધતો જ રહ્યો હતો અને નાસ્તિક લોકોએ તેમની સામે તમામ પ્રકારના આક્ષેપો કર્યા હતા.

નાસ્તિક લોકોના હાથે ત્રણસો વર્ષ ત્રાસનો ભોગ બન્યા પછી હઝરત નુહ (અ.સ.) એ તેમના માટે બદદુઆ કરવાનું  નક્કી કર્યું. જો કે ફરીશ્તાઓની  વિનંતી પર તે બદદુઆ  મુલતવી રાખવાની સંમતિ આપી અને પોતાના લોકો પાસે પાછા ફર્યા  અને ફરીથી તેમને અલ્લાહ તરફ આમંત્રિત કરવાનું ચાલુ રાખ્યું. પરંતુ માથાભારે  લોકો તેઓ પર સતત જુલમ  અને ત્રાસ કર્તા રહ્યા.

આવું  બીજા ત્રણસો વર્ષો સુધી ચાલ્યું. ફરી હઝરત નુહ (અ.સ.) એ તેમને માટે બદદુઆ કરવાનું  નક્કી કર્યું. જો કે ફરીશ્તાઓએ ફરીથી તેઓને બદદુઆ  મુલતવી રાખવા વિનંતી કરી. હઝરત નુહ (અ.સ.) સંમત થયા અને પોતાના લોકોને તબલીગ કરવાનું  શરૂ કર્યું.

તબલીગના તમામ નવસો વર્ષ  આ રીતે પસાર થાયા. તેઓના નિષ્ઠાવાન અનુયાયીઓ તેમની પાસે આવ્યા અને તેઓ જે કઈ ક્રૂર રાજાઓ અને નાસ્તિકોના હાથે સહન કર્યું હતું તે બધા વિશે ફરિયાદ કરી અને તેમને દુઆ  કરવાની વિનંતી કરી કે જેથી અલ્લાહ તેમને ત્રાસથી મુક્તિ આપે. હઝરત નુહ (અ.સ.) એ વિનંતી સ્વીકારી અને રબને દુઆ કરી.

જીબ્રઈલ (અ.સ.) આવ્યા  અને કહ્યું કે અલ્લાહ સર્વશક્તિશાળીએ તેમની દુઆ  કબુલ કરી  છે અને આદેશ આપ્યો છે કે તમારા અનુયાયીઓને કહો કે ખજુર ખાય અને તેના બીજ વાવે અને તે વૃક્ષોની માવજત કરે  ત્યાં સુધી કે તેમાં ફળ લાગે.  ‘જ્યારે વૃક્ષો ફળ આપશે ત્યારે હું તમને નજાત આપીશ.’

આ સાંભળીને હઝરત નુહ (અ.સ.) એ અલ્લાહના વખાણ કર્યા અને તેઓના અનુયાયીઓને  આ ખુશખબર આપ્યા.

તેઓ પણ ખુશ થઈ ગયા અને તે વૃક્ષોને  ફળ લાગે તેની રાહ જોવ લાગ્યા. તેઓ હઝરત  નુહ (અ.સ.) ની પાસે તેના ફળો લાવ્યા અને તેમને પોતાનું વચન પૂરું કરવા વિનંતી કરી. હઝરત નુહ (અ.સ.) એ સર્વશક્તિશાળીને દુઆ  કરી અને સર્વશક્તિશાળી એ  ફરીથી કહ્યું, ‘આ લોકોને કહો આ ખજુર પણ ખાવ અને તેમના બીજ વાવો. અને જ્યારે તે વૃક્ષો ફળ આપશે  ત્યારે હું તેમને નજાત આપીશ. ’

જ્યારે લોકોએ આ સાંભળ્યું, તેઓ અધીરા બન્યા અને વિચાર્યું કે વાયદો  પૂરો થયો નથી અને તેમાંથી બે તૃતીયાંશ મુરતદ થઇ ગયા દીન છોડી દીધો. તેમાંથી માત્ર એક તૃતીયાંશ હઝરત નુહ (અ.સ.) પર ઈમાનમાં  અડગ રહ્યા.

તેઓએ ખજુર ખાધા અને ફરીથી બીજ વાવ્યા. જ્યારે તે વૃક્ષોમાં ફળ આવ્યા  ત્યારે હઝરત નુહ (અ.સ.) ને અલ્લાહ તરફથી કશ્તી  બનાવવાનો આદેશ મળ્યો. આ મહાપ્રલયથી કાફીરોનો નાશ થયો અને મો’મીનો બચી ગયા જે હઝરત નુહ (અ.સ.) પર ઈમાનમાં  અડગ હતા.

જ્યારે હઝરત નુહ (અ.સ.) નું  મૃત્યુ નજીક આવ્યું  ત્યારે તેમણે ઇલાહી  અવશેષો તેમના સાચા ઉત્તર્ધીકારીને સોંપી દીધા કારણ કે પૃથ્વી ક્યારેય અલ્લાહની હુજ્જત વિહોણી રહી શકતી નથી. જો કે પછીની પેઢીઓને શેતાને  ફરીથી ગુમરાહ કર્યા , આ સાચા ઉત્તરાધિકારીઓએ પયગંબર હઝરત  હુદ (અ.સ.) ના સમય સુધી ગય્બતમાં  જવું પડ્યું.

અલ્લાહ આપણને આવા કપરા પરીક્ષણના સમયમાં હઝરત હુજ્જત (અ.ત.ફ.શ.) ના રસ્તા પર અડગ રાખે.