Kamaluddin | Shaikh As-Saduq | Excerpt 59

Has a human ever drank from the Spring of life ,Abe-Hayat?

Excerpt – 59

Book – Kamaaluddin wa tamam un nemah

Author – Shaikh As-Saduq(a.r.)

Chapter 50: Report of Muammar al-Maghribi

Muammar al-Maghribi is a name that is mentioned in various traditions. This chapter focuses on many instances related to him & his long life. A life, long enough to live through the time of The Holy Prophet (SAWA) until the time of Imam Mahdi (a.s).

Muammar clearly held a distinction over the other worthy mentions of people enjoying longevity. His distinction owed to the fact that once in his youth he had drank from the spring of life (Abe – Hayat).

The instances narrated in this chapter shed further light onto his long life and the events leading to it. The reasons for his long life differ in narrations but owe their origination to the fact that he had drank from the spring of life in his young days.

According to one of the narrations it is narrated that Muammar in his young days accompanied his father and paternal uncle on a journey to perform Hajj and Ziyarat. During this journey they forgot the way and were lost. They then came across a set of footprints and followed them. These footprints led them to a village where they saw two people sitting near a well or spring (in some traditions).As soon as the men saw them, one of them got up, filled a bucket of water from the well & offered it to them. The two men offering the water were Prophets Janabe Khizr (a.s.) & Janabe Ilyas(a.s.). The elder men refused as they had been fasting. Then that water was offered to the young Muammar, who drank from it . On seeing Muammar drink the water, both the Prophets congratulated him and bode him the good fortune of seeing the 12th Imam, Imam Qaim(a.t.f.s.), and asked him to convey their salutations and narrate this event to him.

They then proceeded to question Muammar’s relationship with the elderly men travelling with him, Muammar obliged and answered these questions. The Prophets then Informed Muammar that his uncle would pass away before reaching Mecca while his father would live for few years. Saying these words they disappeared and so did the spring and the footsteps.

As prophesized, indeed Muammar’s uncle died soon while his father died few years later.
Later, Muammar joined Imam Ali(a.s.) and lived some parts of his life in the active service of the first three Imams (a.s.) . His service to the three Imam (a.s.) is itself a witness of his long life.

Muammar also bore many strange physical characteristics. It is narrated that his teeth fell off two to three times but always grew back.

Some narrations state that the hair between his chin and lip would turn white whenever he was hungry only to change into black once satiated.

Muammar used his long life in ways that every believer would dream off, He actively served the first 3 Infallible Imams only to return to his homeland for the rest of his days due to his old age.

In one of the traditions Muammar narrates that Imam Ali (a.s.) sustained twenty-five injuries on his body in the Battle of Khaiber. When Imam Ali (a.s) came to The Holy Prophet (SAWA) in this state, he saw him and started crying and applied his tears to his wounds and those injuries healed immediately.

O how we wish to share the fate of Muammar to serve our Imam in ways similar to Muammar. Unfortunately we live in these lonely times where we remain aloof from The Imam of time & all that remains in our hand is to pray to the Almighty Allah that we receive intercession by our Imam in ways similar to Muammar

✒️📚📖📕📗📘📙📖📚✒️
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ

کیا کبھی کسی انسان نے آب حیات پیا ہے؟*

اقتباس – 59

📚کتاب – کمال الدین و تمام النعمه
مصنف – شیخ الصدوق* (ع.ر.)
___________________________
باب 50: معمر المغربی کے متعلق
___________________________

معمر المغربی ایک ایسا نام ہے جو مختلف روایات میں مذکور ہے۔ یہ باب ایسے ہی افراد اور ان کی طویل زندگی سے متعلق واقعات پر مرکوز ہے۔ ایک ایسی زندگی جو حضور صلی اللہ علیہ وآلہ سلم کے زمانے سے لے کر امام مہدی علیہ السلام کے زمانے تک باقی رہی۔

معمر کی طول عمر واضح طور پر لمبی عمر رکھنے والے اشخاص سے امتیاز رکھتی ہے۔ اس کا امتیاز اس حقیقت کی بنا پر ہے کہ اس نے اپنی جوانی میں ایک مرتبہ آب حیات پیا تھا۔

اس باب میں بیان کردہ واقعات ان کی طویل زندگی اور اس کے نتیجے میں پیش آنے والے واقعات پر مزید روشنی ڈالتے ہیں۔
اس کی طویل عمر کی وجوہات روایات میں مختلف ہیں لیکن ان کی ابتدا اس حقیقت سے ہے کہ اس نے اپنی جوانی میں آب حیات پی لیا تھا* ۔

ایک روایت میں ہے کہ معمر اپنی جوانی میں اپنے والد اور چچا کے ساتھ حج اور زیارات کے لیے سفر پر نکلے تھے۔ اس سفر کے دوران وہ راستہ بھول گئے اور گم ہو گئے۔ اس کے بعد وہ قدموں کے نشانات کے ایک مجموعے کے پاس آئے اور ان کا پیچھا کیا۔

یہ قدموں کے نشان ان کو ایک قریہ کی طرف لے گئے جہاں انہوں نے ایک کنویں یا چشمہ کے پاس دو افراد کو بیٹھے ہوئے دیکھا (بعض روایات میں) ان آدمیوں کو دیکھتے ہی ان میں سے ایک کھڑا ہوا اور کنویں سے پانی کی بالٹی بھر کر انہیں پیش کی۔ انہیں پانی پیش کرنے والے دو حضرات انبیاء حضرت خضر علیہ السلام اور جناب الیاس علیہ السلام تھے۔ والد اور چچا نے انکار کر دیا کیونکہ وہ روزہ سے تھے۔ پھر وہ پانی نوجوان معمر کو پیش کیا گیا جسے اسنے پی لیا۔ *معمر کو پانی پیتے دیکھ کر دونوں انبیاء(ع) نے مبارکباد دی اورکہا کہ تمہیں بارہویں امام، امام قائم علیہ السلام کے دیدار کی سعادت نصیب ہوگی، اور کہا کہ ان تک ہمارا سلام پہنچائیں اور اس واقعہ کو بیان کریں۔*

اس کے بعد ان انبیاء (ع) نے معمر کے ساتھ سفر کرنے والے دو بزرگوں کے اس سے رشتہ کے بارے میں سوال کیا، معمر نے ان سوالوں کے جوابات دیے۔ اس کے بعد انبیاء (ع) نے معمر کو اطلاع دی کہ ان کے چچا مکہ پہنچنے سے پہلے انتقال کر جائیں گے جبکہ ان کے والد سال بھر زندہ رہیں گے۔ یہ کہہ کر وہ غائب ہو گئے اور اسی طرح چشمہ اور قدم بھی غائب ہو گئے۔

جیسا کہ پیشنگوئی کی گئی تھی، درحقیقت معمر کے چچا کا جلد ہی انتقال ہو گیا جبکہ اس کے والد کا کچھ سال بعد انتقال ہوا۔

بعد از ایں، معمر نے امام علی (ع) کی پرورش میں زندگی گذاری اور اپنی زندگی کے کچھ حصے پہلے تین اماموں (ع) کی خدمت میں بھی گذارے۔ تینوں اماموں کے لیے ان کی خدمت خود ان کی طویل عمر کی گواہ ہے۔

*معمر میں بہت سی عجیب و غریب جسمانی خصوصیات تھے۔ روایت ہے کہ اس کے دانت دو تین بار گرے لیکن پھر نکل آئے۔*

بعض روایات میں ہے کہ *اس کی ٹھڈی اور ہونٹ کے درمیان کے بال جب بھی بھوکے ہوتے تھے سفید ہو جاتے تھے اور سیر ہونے پر سیاہ ہو جاتے تھے۔*

معمر نے اپنی طویل زندگی کو اس طرح استعمال کیا جس کا ہر مومن خواب دیکھتا ہے، 3 معصوم اماموں کی خدمت کے بعد انہوں نے اپنے بڑھاپے کی وجہ سے باقی دن اپنے وطن میں گذارے۔

ایک روایت میں معمر سے روایت ہیکہ امیرالمومنین علی علیہ السلام کے جسم مطھر پر جنگ خیبر میں 25 زخم آئے تھے۔ جب آپ (ع) اس حالت میں حضور اکرم صلی اللہ علیہ وآلہ وسلم کے پاس آئے تو آپ صلی اللہ علیہ وآلہ وسلم نے دیکھا تو رونے لگے اور پھر اپنے آنسوؤں کو مولا کے زخموں پر لگایا تو وہ زخم فوراً مندمل ہو کر اچھے ہو گئے۔

*ائے کاش ! ہمیں بھی وہ ساعتیں نسیب ہوں کہ ہم بھی امام عصر (عج) کی خدمت میں وقت گذاریں جیسے معمر مغربی نے اماموں کی خدمت کی۔*
*افسوس! کہ آج ہم اس دور میں ہیں کہ اپنے امام سے دور ہیں، ان کے فراق میں سرگرداں ہیں۔ بس ہمارے ہاتھ میں ایک ہی چیز رہہ جاتی ہے، وہ یہ ہیکہ ہم پروردگار عالم کی بارگاہ میں دل کی گہرائیوں سے ان کے ظہور کی دعا کریں اور یہ کہ روز قیامت ہمیں امام عصر (عج) کی شفاعت نصیب ہو۔*

🤲🏻 آمین رب العالمین۔

*اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍوَّآلِ مُحَمَّدٍوَّعَجِّلْ فَرَجَهُمْ*
*وَالْعَنْ أَعْدَائَهُمْ اَجْمَعِيْن*

✒️📚📚📖📕📗📘📙📖📚📚
बिस्मिल्लाहिर्र्हमानिर्रहीम

क्या कभी किसी इन्सान ने आब-ए-हयात पिया है?

इक़्तेबासः 59

📚 किताब कमालुद्दीन व तमामुन्नेमा

मुसन्निफ़ः शेख़ सदूक (अलैहिर्रह्मा)

बाब 50: मुअम्मर अलमग़रिबी के मुताल्लिक़

मुअम्मर अल मग़रिबी एक ऐसा नाम है जो मुख़्तलिफ़ रवायात में मज़कूर है। ये बाब ऐसे ही अफ़राद और उनकी तवील ज़िंदगी से मुताल्लिक़ वाक़ेआत पर मर्कूज़ है। ऐसी ज़िंदगीयाँ जो हुज़ूर सल्लल्लाहो अलैहे व आलेही व सल्लम के ज़माने से लेकर इमाम महदी अलैहिस्सलाम के ज़माने तक बाक़ी रहीं।

मुअम्मर की तूले उम्र वाज़ेह तौर पर लंबी उम्र रखने वाले अश्ख़ास से इम्तेयाज़ रखती है। ये इम्तेयाज़ इस हक़ीक़त की बिना पर है कि उन्होंने अपनी जवानी में एक मर्तबा आबे हयात पिया था।

इस बाब में बयान करदा वाक़ेआत उनकी तूलानी उम्र और उसके नतीजे में पेश आने वाले वाक़ेआत पर मज़ीद रोशनी डालते हैं।

उनकी तूलानी उम्र की वजूहात रवायात में मुख़्तलिफ़ हैं लेकिन उनकी इब्तेदा इस हक़ीक़त से है कि *उन्होंने अपनी जवानी में आबे हयात पी लिया था।*

एक रवायत में है कि मुअम्मर अपनी जवानी में अपने वालिद और चचा के साथ हज और ज़्यारात के सफ़र पर निकले थे। उस सफ़र के दौरान वो रास्ता भूल गए और गुम हो गए। उस के बाद वो क़दमों के निशानात के एक मजमूए के पास आए और उनका पीछा किया।

ये क़दमों के निशान उनको एक क़र्या की तरफ़ ले गए जहाँ उन्होंने एक कूएँ या चशमे के पास दो अफ़राद को बैठे हुए देखा (बाअज़ रवायात में इन आदमीयों में से एक खड़ा हुआ और कूएँ से पानी की बाल्टी भर कर उन्हें पेश किया। उन्हें पानी पेश करने वाले वोह दो हज़रात नबी हज़रते ख़िज़्र और जनाब इल्यास अलैहेमस्सलाम थे। (वालिद और चचा ने इनकार कर दिया क्योंकि वो रोज़े से थे।) फिर वो पानी नौजवान मुअम्मर को पेश किया गया जिसे उन्होने पी लिया। मुअम्मर को पानी पीते देखकर दोनों नबी (अ.) ने मुबारकबाद पेश की और कहा कि तुम्हें बारहवें इमाम, इमाम क़ाएम अलैहिस्सलाम के दीदार की सआदत नसीब होगी, और कहा कि उन तक हमारा सलाम पहुंचाएँ और इस वाक़ए को बयान करें।

इस के बाद उन नबियोने ने मुअम्मर के साथ सफ़र करने वाले दो बुज़ुर्गों के और उनके रिश्ते के बारे में सवाल किया, मुअम्मर ने इन सवालों के जवाबात दिए। इस के बाद दोनो नबी (अ.) ने मुअम्मर को इत्तेला दी कि उनके चचा मक्का पहुंचने से पहले इन्तेक़ाल कर जाऐंगे जबकि उनके वालिद साल भर ज़िंदा रहेंगे। ये कह कर वो ग़ाएब हो गए और उसी तरह चशमा और क़दम भी ग़ाएब हो गए।

जैसा कि पेशनगोई की गई थी, दरहक़ीक़त मुअम्मर के चचा का जल्द ही इन्तेक़ाल हो गया जबकि उनके वालिद का कुछ साल बाद इन्तेक़ाल हुआ।

बाद अज़ीं, मुअम्मर ने इमाम अली (अ.) की ज़ेरे साए ज़िंदगी गुज़ारी और अपनी उम्र का कुछ हिस्सा पहले तीन इमामों (अ.) की ख़िदमत में भी गुज़ारे। मज़कूरा तीनों इमामों के लिए उनकी ख़िदमत ख़ुद उनकी तूलानी उम्र की गवाह है।

*मुअम्मर में बहुत सी अजीब-ओ-ग़रीब जिस्मानी ख़ुसुसीयात थीं। रवायत है कि उनके दाँत दो तीन बार गिरे लेकिन फिर निकल आए।*

बाअज़ रवायात में है कि *उनकी ठुड्डी और होंट के दरमयान के बाल जब भी भूके होते थे तो सफ़ैद हो जाते थे और सैर होने पर स्याह हो जाते थे।*

मुअम्मर को जो तूलानी उम्र मिली जिसका हर मोमिन ख़ाब देखता है। 3 मासूम इमामों की ख़िदमत के बाद उन्होंने बुढ़ापे की वजह से बाक़ी दिन अपने वतन में गुज़ारे।

एक रवायत में मुअम्मर से रवायत है कि अमीरुल मोमेनीन अली अलैहिस्सलाम के जिस्म मुतह्हर पर जंगे ख़ैबर में 25 ज़ख़म आए थे। जब आप (अ.) इस हालत में हुज़ूर अकरम सल्लल्लाहो अलैहे व आलेही व सल्लम के पास आए तो आप सल्लल्लाहो अलैहे व आलेही व सल्लम ने देखा तो रोने लगे और फिर अपने आँसूओं को मौला के ज़ख़्मों पर लगाया तो वो ज़ख़्म फ़ौरन मुंदमिल हो कर अच्छे हो गए।

काश हमें भी वो साअतें नसीब हों कि हम भी इमामे अस्र (अज.) की ख़िदमत में वक़्त गुज़ारें जैसे मुअम्मर मग़रिबी ने इमामों की ख़िदमतें की।

*अफ़सोस कि आज हम इस दौर में हैं कि अपने इमाम से दूर हैं, उनके फ़िराक़ में सरगर्दां हैं। बस हमारे हाथ में एक ही चीज़ रह जाती है, वो ये है कि हम परवरदिगारे आलम की बारगाह में दिल की गहिराईयों से उनके ज़हूर की दुआ करें और ये कि रोज़े क़यामत हमें इमामे असर (अ.) की शफ़ाअत नसीब हो।*

🤲🏻 आमीन या रब्बलुल आलमीन

अल्लाहुम्मा सल्ले अला मोहम्मदिन व आले मोहम्मद व अज्जिल फरजहुम वल अन अअदाअहुम अज्मईन

શું કોઈ ઈન્સાને આબે હયાત પીધું છે?

સારાંશ : ૫૯

આઓ આપણે આપણા ઇમામને જાણીએ.

પુસ્તક : કમાલુદ્દીન વ તમામ ઉન નેઅમહ

લેખક : શેખ અસ-સદુક (અ.ર.)

પ્રકરણ ૫૦ : મુઅમ્મર અલ મગરીબીનો એહવાલ.

મુઅમ્મર અલ મગરીબી તે નામ છે જેનો ઉલ્લેખ વિવિધ હદીસોમાં છે. આ પ્રકરણ તેમના અને તેમના લાંબા આયુષ્યને લગતા ઘણા કિસ્સાઓ પર પ્રકાશ પાડે છે. આયુષ્ય, એટલું લાંબુ જે રસુલુલ્લાહ સ.અ.વ. થી લઇ ઈમામ મહદી અ.ત.ફ.શ. ના સમય સુધી.

દીર્ધાયુષ્યનો લુત્ફ માણતા લોકોમાં અન્ય નોંધપાત્ર ઉલ્લેખો કરતાં મુઅમ્મર સ્પષ્ટપણે એક વિશિષ્ટતા ધરાવે છે. તેમની વિશિષ્ટતા એ હકીકતને કારણે છે કે તેમની યુવાનીમાં એકવાર તેમણે આબે હયાત પીધું હતું.

આ પ્રકરણમાં વર્ણવેલ વાકેઆ તેમના લાંબા જીવન અને તે તરફ દોરી જતી ઘટનાઓ પર વધુ પ્રકાશ પાડે છે. તેમના લાંબા આયુષ્યના કારણો રીવાયતોમાં ભિન્ન છે પરંતુ તેમની ઉત્પત્તિ એ હકીકતને આભારી છે કે તેમણે તેમના યુવાનીના દિવસોમાં આબે હયાત પીધું હતું.

એક રીવાયત મુજબ મુઅમ્મર તેમના યુવાનીના દિવસોમાં તેમના પિતા અને કાકા સાથે હજ અને ઝિયારત કરવા માટે ગયા હતા. આ મુસાફરી દરમિયાન તેઓ રસ્તો ભૂલી ગયા અને ખોવાઈ ગયા. પછી તે લોકોને પગલાના નિશાન મળ્યા અને તે લોકો તેમને અનુસરતા ગયા. આ પદચિહ્નો તેમને એક ગામમાં લઈ ગયા જ્યાં તેઓએ બે લોકોને કૂવા અથવા (કેટલીક રીવાયતો મુજબ) ઝરણા પાસે બેઠેલા જોયા. માણસોએ તેમને જોયા કે તરત જ તેઓમાંથી એક ઊભા થાય, કૂવામાંથી પાણીની ડોલ ભરી અને તેમને પીવા માટે પાણી આપ્યું. પાણી આપવાવાળા બન્ને વયક્તિઓ પયગંબર હઝરત ખિઝર (અ.સ.) અને હઝરત ઇલ્યાસ (અ.સ.) હતા. વડીલોએ ના પાડી કારણ કે તે લોકો એ રોઝો રાખ્યો હતો. પછી તે પાણી યુવાન મુઅમ્મરને આપવામાં આવ્યું, જેમણે તેમાંથી પીધું. મુઅમ્મરને પાણી પીતા જોઈને, બન્ને પયગંબરોએ તેમને મુબારકબાદી આપી અને તેમને બારમાં ઈમામ ઈમામે કા’એમ (અ.ત.ફ.શ.)ને જોવાની બશારત આપી અને તેઓ અ.સ. ને તેમના સલામ પોહ્ચાડવા અને તેઓ અ.સ. ને આ ઘટના સંભળાવવાનું કહ્યું.

પછી તેઓ અ.સ. એ તેમની સાથે મુસાફરી કરી રહેલા વડીલો સાથે મુઅમ્મરના સંબંધ વિષે પ્રશ્નો કર્યા, મુઅમ્મરે આ પ્રશ્નોના જવાબ આપ્યા. પછી પયગંબરોએ મુઅમ્મરને જાણ કરી કે તેના કાકા મક્કા પહોંચતા પહેલા ગુજરી જશે જ્યારે તેના પિતા થોડા વર્ષો સુધી જીવશે. આટલું કહીને તેઓ અદૃશ્ય થઈ ગયા અને ઝરણું અને પદચિહ્નો પણ અદૃશ્ય થઈ ગયા.

ભવિષ્યવાણી મુજબ, ખરેખર મુઅમ્મરના કાકાનું ટૂંક સમયમાં અવસાન થયું જ્યારે તેમના પિતાનું થોડા વર્ષો પછી અવસાન થયું.

બાદમાં, મુઅમ્મર ઇમામ અલી (અ.સ.) સાથે જોડાયા અને તેમના જીવનનો કેટલોક ભાગ પ્રથમ ત્રણ ઇમામ (અ.સ.) ની સક્રિય ખીદમતમાં જીવ્યા. ત્રણેય ઈમામ (અ.સ.)ની તેમની ખીદમત ખુદ તેમના લાંબા જીવનની સાક્ષી છે.

મુઅમ્મરને ઘણી અસામન્ય શારીરિક લાક્ષણિકતાઓ પણ હતી. એવું કહેવામાં આવે છે કે તેમના દાંત બેથી ત્રણ વખત પડી ગયા પરંતુ હંમેશા પાછા વધ્યા હતા.

કેટલીક રીવાયતો જણાવે છે કે જ્યારે પણ તે ભૂખ્યા હોતા ત્યારે તેની હડપચી અને હોઠ વચ્ચેના વાળ સફેદ થઈ જતા અને તૃપ્ત થયા પછી તે કાળા થઈ જતા હતા.

મુઅમ્મર પોતાનું લાંબુ જીવન એવી રીતે જીવ્યા જે દરેક મો’મીનનું સપનું હોય છે, તેમણે સક્રિય રીતે પ્રથમ ત્રણ માસુમ ઈમામોની ખીદમત કરી હતી અને વૃદ્ધવસ્થાને કારણે પોતાનું બાકીનું જીવન વ્યતીત કરવા પોતાના વતન પરત ફર્યા.

એક રીવાયતમાં મુઅમ્મર વર્ણવે છે કે “હ. અલી અ.સ. ને જંગે ખૈબરમાં પચ્ચીસ જખ્મો લાગ્યા હતા. જયારે ઈમામ અલી અ.સ. તે પરિસ્થિતિમાં રસુલુલ્લાહ સ.અ.વ. પાસે પોહંચ્યા, તેઓ સ.અ.વ. તેમને જોઈ રડવા લાગ્યા અને તેમના જખ્મો પર પોતાના આંસુ લગાડ્યા અને તે જખ્મો તુરત સારા થઇ ગયા.

કાશ આપણને મુઅમ્મરના નસીબમાં સહભાગી થવા મળતું જેથી આપણા ઇમામની ખીદમત તેમની જેમ કરતા. કમનસીબે આપણે આ એકલતાના સમયમાં જીવીએ છીએ જ્યાં આપણે ઝમાનાના ઈમામથી દૂર રહીએ છીએ અને આપણા હાથમાં માત્ર સર્વશક્તિમાન અલ્લાહને દુઆ કરવું માત્ર બચે છે કે અમને મુઅમ્મરની જેમ અમારા ઇમામની શફાઅત મળે.